Eski o‘zbek adabiy tili manbalari va ularning til xususiyatlari

Abstract

Ushbu ishda eski o‘zbek adabiy tili davriga oid muhim yozma manbalar, ularning tarixiy, madaniy va tilshunoslik nuqtayi nazaridan ahamiyati o‘rganiladi. Asosan XIV-XVI asrlarda yaratilgan adabiy asarlar, tarixiy hujjatlar, diniy-ta’limiy risolalar va tarjimalar eski o‘zbek adabiy tilining boy va murakkab tuzilmasini aks ettiradi. Ishda ushbu manbalar - Navoiy, Lutfiy, Sakkokiy, Atoiy, Darvesh Ali Changi, Xondamir, Zahiriddin Muhammad Bobur kabi adib va tarixchilarning asarlari asosiy o‘rinda tahlil qilinadi. Manbalarning fonetik, morfologik, sintaktik va leksik xususiyatlari yoritiladi, ularning turkiy asosda shakllanganligi, biroq fors-tojik va arab tillaridan kirib kelgan unsurlar bilan boyiganligi ta’kidlanadi. Ishda shuningdek, yozma manbalardagi stilistik vositalar, so‘z boyligi va uslubiy shakllanish jarayoni ham ilmiy asosda ko‘rib chiqiladi.